DE OBITU HANS ORBERG

Antonius Gonzalez Amador culturae classicae moderator me certiorem fecit per litteras Anglicas, quas infra adscribo, de obitu Hans Orberg, qui libros utilissimos latinitati colendae ediderat, quorum ope ac adminiculo multi homines imbuti ac imbuturi sunt in latinitate viva. Requiescat in pace, qui tam bene de lingua nostra meritus est.


Dear all friends and customers of Hans Orberg


I am very sad to announce the death of my beloved father, Hans Henning Orberg. He passed away peacefully, without pains and surronded by his children on the 17th of February.




Although very weak and disabled in his last month, he was very happy that he managed to finish his ‘Ars Amatoria’ and see it published. He also leaves this world with peace in his mind, confident that his children will carry on his publishing firm, Domus Latina.




The funeral will take place Wednesday the 24th of February at 2 pm in the church of Grenaa: Grenaa Kirke, Torvet 12, 8500 Grenaa, Denmark.

We would be grateful if you would pass on the sad news to friends and customers that you know of and who are not in the mailing list above.



Yours sincerely

Anders Orberg

DE MENSIS FEBRUARII COETU

Saturni die XX mense februario hora sexta habebitur Circuli Latini Matritensis coetus in Deversorio Studentium (Residencia de Estudiantes), quod in via "del Pinar" XXI-XXIII situm est, quae non longe a traminis suburbanis "Gregorio Maranon" abest. Situm assignatum illic appellatur oecus tudicularis "sala de billares". Advenite, sodales, quamquam adhuc non optime Latine loqui valeatis, aut tantum sit vobis in animo praebere aures ad alios dicentes. Ceterum habito conventu aliquot nostrum manebimus et una cenam sumemus in popina italica propinqua, si libet. In Alterutraque aut utrique parte adesse licet, videlicet in cena vel in coetu ipso. Si quis forte me compellare telephonice velit, ut amplius illum certiorem faciam harum, ecce numerus telephonicus 91 6444170 (domesticus) 605378226 (gestabilis). Noli cunctari, amici, adestote.

DE LATINITATE IN HISPANIA NUNC AC TUNC

Adhuc lucto admodum perculsi nihil aliud possumus facere nisi hac via quam una Augustinus ac Iosephus Sanctius meus, qui vel pertristis ex amico decesso valet, ingressi sunt, procedere amplius. Tunc via era rudis ac incommodis obnoxia vepribusque ac spinis interclusa. Multi tunc valuissent Latine ut facti fuissent viatores egregii, succi pleni, potius adeo lacertosi ut facile progressi fuissent in ea, ut dicam cum Caesare, magnibus itineribus.

Rarius vero se viae dabant ex opininibus praeiudicatis, ne dicam ex animo pussili. Quin etiam erant qui insidias collocarent in semita nostra ac grassati essent in ambulantes argumentis inanibus muniti ac illorum incepta exprobarent ac interdum pericula facesserent et rei ac hominibus. Hodie vero via est iam bene strata, satis tuta a grassatoribus, tametsi magis nobis deest unde homines colligamus rudimentis latinis edocti, nos tamen quaerunt homines ac inveniunt sine ullo negotio. Nobis quidem obviam veniunt nunc, carpere una iter aventes nobis comites.

VICTORIUS DE AUGUSTINO CANO ALIQUA NARRAT

Haec retulit Victorius Ciarrocchi de Augustino nostro ad Gregem Latine loquentium, cum de eius morte sciret.

Victorius:

Augustinum Cano Delgado nonnullis in seminariis Latinitati vivae dicatis conveni, postquam anno 1993 primum Vavriae, quod oppidum parum a Bruxellis distat, eum noveram. Statim Augustinum inter et me patuit illa animi et cogitationum convenientia, quae verae amicitiae est fundamentum. Sequentibus annis, uno excepto, semper in seminariis Belgicis, quorum particeps fuit etiam Iosephus Sanctius, multas horas cum Augustino sum collocutus. Qui vir in apparando seminario Latinitatis vivae Matritensi, quod anno 1998 habitum est, atque in decimo Conventu ALF (Academiae Latinitati Fovendae), qui mense Septembri ineunte anni 2002 eâdem in urbe locum habuit, magnam egit partem. Macer et staturae haud procerae, sub aspectu severiore animum celabat humanissimum atque ad facetias proferendas audiendasque proniorem. Veluti legatus Hispanus anno 1967 celebrationes participaverat (de quibus fusius mihi narravit) in urbe Tokio habitas, ut commemoraretur annus 1867, qui in Iaponum historia maximi fuit momenti. Latinitatem vere amabat ipsamque esse ‘iucundissimum senectutis meae solacium’ dicere solebat. Nam grammaticam Latinam iterum legere coeperat iam septuagenarius. Quem discipulum carissimum habebat pater Caelestis Eichenseer. Et amicus carissimus mihi fuit Augustinus, cuius mortem dolenter lugeo.

(SECUNDA EPISTULA)

Tibi sane licet, care Paule, addere in diario Circuli Matritensis ea, quae raptim scripsi de Augustino Cano, qui- pauca nullius momenti adiciam- vir erat adeo (Italice dixerim) ut, cum saepius fumum tabaci hauriret, fistularum nicotianarum cinerem ipsarumque cicca non humi iaceret, sed quadam in pyxidicula circulari poneret. In seminario Matritensi anni 1998 ad Antonium Pirum (Hispanice ‘Peral’), virum doctissimum, qui Latine reddiderat illud opus litterarum Hispanicarum perfectum c. t. ‘Dominus Quixotus’, me Augustinus affabiliter exhibuit et cum Antonio, qui etiam Italice optime loquebatur, per horas eorum dierum subsicivas gratanter sum collocutus. Uterque- eheu!- mortuus est.

DE AUGUSTINI CANI OBITU

Mihi attulerunt nuntium lugendum de Augustini Cani obitu, qui una cum Iosepho Maria Sanctio Circulum Latinum Matritensem condiderunt. Ille fuit legatus Hispaniae multis in nationibus ac non accedit ad latinitatem vivam sed aetate provecta. Attamen multa pro latinitate suscepit indesinenter tamdiu vires non defecerunt ei. Sic suo sumpto nuntios in actis diurnis collocavit ut invenirentur homines quibus arriderent litterae Latinae ut iis notum faceret Circulum novum. Locutus est cum hominibus, qui multum valebant, ut coetus Circuli Matritensis fierent in facultate Sancti Pauli CEU. Postea etiam intituta fuerunt Matriti seminaria Latina. Primus fuit Circulus Latinus Matritensis in toto terrarum orbe, ni fallor, sub eo, qui apposuerat pagellam in interrete. Extremis annis octogenarius recedit a Latinitate commotus obita uxore.

Fortassis multa mihi exciderint de illo egregio Circuli Matritensis conditore, nam nunquam nostrum Augustinum, dum adhuc floreret, vidi. Fortassis alia dicenda habeatis aliqui vestrum, ut eius memoriam, ut decet, in animum revocemus.

Vale ,Augustine, et requiesce.